Czerwcowy wyjazd rowerowy dzień trzeci 2017 - jesień w czerwcu, czyli mikrowycieczka po Wolimierzu i okolicach

Wolimierz

Niestety, tym razem meteorolodzy stanęli na wysokości zadania i trafnie przewidzieli, jeżeli nie opady, to przynajmniej temperaturę, która w ciągu dnia wynosiła niewiele ponad 10 stopni. Co tu dużo gadać - było po prostu chłodno i wietrznie. Dobrze, że wzięliśmy ze sobą na ten wyjazd jakieś cieplejsze stroje rowerowe, bo w krótkich spodenkach byłoby nam zdecydowanie zbyt zimno.

Słaba pogoda, wiatr i możliwość opadów, wszystko to spowodowało, że postanowiliśmy pospać sobie dłużej i dopiero przed południem wybraliśmy się na objazd Wolimierza i okolic.

Pierwszym celem naszej wycieczki było niewielkie miasteczko Mirsk. Chcieliśmy tam wejść na wieżę widokową oraz zobaczyć miejski rynek. Byłbym zapomniał - w razie znalezienia apteki planowaliśmy zakup witaminy C, ponieważ po wczorajszych wojażach w deszczu obudziłem się z lekkim katarem. Bez problemów znaleźliśmy zarówno rynek, jak i aptekę. Pochodziliśmy, popatrzyliśmy, a jako że pogoda specjalnie nie zachęcała do rozsiadania się na świeżym powietrzu, skierowaliśmy się w stronę wieży obserwacyjnej.

Wolimierz i okolica
Wolimierz i okolica

Wieża to pięknie odrestaurowana dawna wieża ciśnień z zachowanymi wewnątrz fragmentami rur oraz dawnego zbiornika na wodę. Na jej szczycie znajdują się cztery lunety oraz tablice z opisami tego, co możemy przez nie zobaczyć. Warto wspomnieć, że wszystkie opisy wykonane są także w języku Brailla. Jak dowiedzieliśmy się od sympatycznego opiekuna wieży, do tego roku wejście na wieżę było bezpłatne, a od przyszłego roku zostanie wprowadzona jakaś drobna opłata, która będzie dla gminy dodatkową pomocą w utrzymaniu odrestaurowanego obiektu w dobrym stanie. Przepraszamy za brak zdjęć, ale po prostu i zwyczajnie zapomniałem ich zrobić...

Z Mirska bocznymi, lecz asfaltowymi dróżkami, skierowaliśmy się w stronę Pobiednej, gdzie chcieliśmy zobaczyć kolejną wieżę, o jakże intrygującej nazwie Mon Plaisir. Drogowskaz wskazujący na istnienie tego tajemniczego cudeńka gdzieś w maleńkiej wiosce widzieliśmy już pierwszego dnia, gdy jechaliśmy do Świeradowa. Niestety, nie dane nam było podziwianie tajemniczej wieży, gdyż zwyczajnie jej nie odnaleźliśmy.

Dawna stolarnia w Wolimierzu
Dawna stolarnia w Wolimierzu

Podjechaliśmy kawałek drogą wskazywaną przez znak, lecz w końcu straciliśmy zapał, a silny przeciwny wiatr i stromy podjazd nie ułatwiały poszukiwań. Duch w nas podupadł i podarowaliśmy sobie poszukiwania tej przyjemności. Już po powrocie wyczytałem w internecie, że wieża powstała w latach 1803-1804 z inicjatywy ówczesnego właściciela Pobiednej Adolfa Traugotta von Gersdorfa, którego pasją była astronomia. Gdy choroba uniemożliwiła mu górskie wędrówki, postanowił wybudować wieżę i z niej obserwować nieboskłon. Długie godziny spędzane na obserwacjach były dla Adolfa czasem bardzo przyjemnym, stąd i nazwa wieży Mon Plaisir, czyli Moja Przyjemność.

Wieża Mon Plaisir
Tak wyglądała wieża w czasach świetności rok 1934 - zdjęcie z portalu fotopolska.eu

Przed II wojną przy wieży powstała restauracja i miejsca noclegowe. Po wojnie, podobnie jak wiele innych ciekawych obiektów na tzw. Ziemiach Odzyskanych, wieża stopniowo popadała w ruinę i wg zdjęć znalezionych w internecie do dziś pozostały z niej tylko mury zewnętrzne. Może kiedyś - podobnie jak wieża ciśnień z Mirska - także i Mon Plaisir doczeka się renowacji i udostępnienia do zwiedzania.

Wolimierz
Wolimierz

Z Pobiednej wyruszyliśmy w drogę powrotną do Wolimierza. Niewielka ta wioska jest bardzo zadbana i - można by wręcz powiedzieć - turystyczna. Jest tu kilka ciekawie odrestaurowanych domów, w tym piękne domy przysłupowe, dawna stolarnia, malutki placyk z kościołem i sklepem pełniący rolę rynku, na pewno co najmniej kilka gospodarstw agroturystycznych oferujących noclegi i wyżywienie, Stacja Wolimierz, gdzie odbywają się różne wydarzenia kulturalne w stylu warsztatów jogi, pokazów filmów lub tegoroczny Festiwal Nasion, a poza tym cisza, spokój, piękne widoki i bliskość Świeradowa. Wszystko to czyni z Wolimierza doskonałą bazę noclegowo-wypadową dla zainteresowanych wypoczynkiem w tym rejonie.

Dawna stolarnia w Wolimierzu
Dawna stolarnia w Wolimierzu

Tak oto dobiegło końca nasze rowerowanie po okolicach Wolimierza. Krótki był to wyjazd, pogoda kaprysiła, a jednak i tak udało nam się trochę pojeździć. Dla miłośników górskiej jazdy rowerowej zdecydowanie polecamy Świeradów i przygotowane w jego pobliżu singletracki. My nie jesteśmy specjalnie zaawansowanymi "góralami" rowerowymi i dlatego poprzestaliśmy na Hali Izerskiej. Poza tym nasze rowery, to trekkingi wyprawowe, nieprzystosowane do ekstremalnych nawierzchni i stromych nachyleń, chociaż rowery w sumie nie stanowią problemów, bo w Świeradowie działa co najmniej kilka dobrze wyposażonych wypożyczalni sprzętu.

Okolice Wolimierza
Okolice Wolimierza

Tych, którzy niekoniecznie lubią się wspinać na rowerach, a chcieliby sobie trochę pokręcić po okolicy, zachęcamy do skorzystania z bogatej sieci szlaków rowerowych, bądź to po stronie czeskiej, bądź w Polsce, w kierunku Lwówka, Gryfowa, Zamku Czocha, Jeziora w Leśnej itp. Też będzie ładnie. My w każdym razie jesteśmy zadowoleni.

Sklep w Wolimierzu
Sklep w Wolimierzu

Sklep w Wolimierzu
Sklep w Wolimierzu

Jeszcze kilka słów o miejscu, w którym spaliśmy. Nocleg rezerwowaliśmy w Gospodarstwie Agroturystycznym przy Stawach. Ładnie, czysto, dodatkowo w pokoju mały, ale dobrze wyposażony aneks kuchenny. Mili właściciele, miejsce na przechowywanie rowerów. Zdecydowanie polecamy.

Tajemniczy dom
Tajemniczy dom

Pierwszy tegoroczny wyjazd rowerowy za nami. Majówka, przez kiepską pogodę, niespecjalnie się udała, a w zasadzie została odwołana, chociaż temat czeka na swoją kolej. W czerwcu pogoda także nie była wymarzona, ale przynajmniej dało się pojeździć. Może w lipcu będzie cieplej... Ale o tym przekonamy się już niebawem.



  • Podziel się:

To też może Cię zainteresować

0 komentarze