Prosto i aktywnie

Niemal dokładnie cztery lata temu kupiłem swój pierwszy zegarek "biegowy" - był to Garmin Forerunner 310XT - jak napisałem o nim wtedy w recenzji: był to solidny kawał sprzętu. Prawie pięć lat temu rozpoczęła się nasza przygoda z bieganiem i póki co, trwa ona do tej pory, a więc w końcu nadszedł czas na zmianę zegarka sportowego, zwłaszcza że Matylda już dawno wymieniła swojego Forerunnera 210 na Polara M400, a równowaga w przyrodzie zachowana wszak być musi!

Ano, bo pięć lat to taka pierwsza ładna, okrągła rocznica, a poza tym Polar w tym roku wyprodukował sprzęt, który naprawdę mnie zaciekawił. Matylda od dłuższego już czasu biega z Polarem M400 i spisuje się on bardzo przyzwoicie. Dodatkowo, serwis Polar Flow - moim zdaniem - jest o wiele bardziej dopracowany i przyjazny dla użytkownika, niż Garmin Connect. 

Polar Vantage M - ekran pokazujący aktualny stopień obciążenia treningowego

Na wzmiankę o nowościach Polara trafiłem zupełnie przypadkowo, chyba wtedy, gdy na stronie producenta szukaliśmy jakichś szczegółowych informacji odnośnie którejś z funkcji M400, używanego przez Matyldę. Popatrzyłem, poczytałem i stwierdziłem, że może to być całkiem niegłupie urządzenie. Do tej pory raczej skłaniałem się w stronę któregoś z zegarków od Suunto, ale specyfikacja nowego Polara Vantage M w zupełności mi wystarczała, a poza tym cena, jak na nowy, dopiero wchodzący na rynek sprzęt, była jeszcze do przyjęcia.  Oprócz wersji Vantage M Polar wprowadził w tym samym czasie wersję V, która ma więcej, niż emka funkcji, oraz różni się szczegółami konstrukcyjnymi i oczywiście ceną.

Polar Vantage M - ekran pokazujący aktualny stopień obciążenia treningowego - informacje szczegółowe, ekran można przewijać i jest tam jeszcze opis

Co zatem takiego ma Polar Vantage M? W skrócie: ma wszystko, czego oczekuję od zegarka multisportowego jakim był dla mnie dotąd Forerunner 310XT plus kilka, stanowiących miły dodatek, nowości takich jak, np. możliwość używania go jako odpowiednika zegarka codziennego - taki sportowy smartwatch. Wg specyfikacji w tym trybie z bodajże pięcioma treningami w tygodniu bez włączonego dobowego pomiaru tętna, bateria powinna wytrzymać około tygodnia. W moim przypadku przy włączonym całodobowym pomiarze tętna i z czterema około półtoragodzinnymi treningami (z czego dwa z użyciem GPS przy temp. odczuwalnej ok. -5) zegarek wyświetlił komunikat o potrzebie ładowania po pięciu dniach.

Polar Vantage M - informacje o ostatniej zarejestrowanej sesji treningowej - po naciśnięciu czerwonego przycisku mamy dostęp do bardziej szczegółowych danych

Mam nadzieję, że deklarowane przez producenta trzydzieści godzin nieprzerwanej rejestracji przy pełnym naładowaniu zegarka, nie okaże się być tylko "papierowym" parametrem. Za plus uznaję możliwość doładowania urządzenia w czasie rejestrowania aktywności. Na biedę można zawsze podratować się jakimś power bankiem.

Zegarek naładujemy z portu USB komputera lub za pomocą ładowarki USB (brak w zestawie) dostarczającej prąd stały o wartości 5V i natężeniu minimum 500mA. Sposób połączenia kabla ładującego z zegarkiem jest rozwiązany podobnie jak w przedostatnich modelach Macbooków serii Air, czyli mamy tu do czynienia z wtyczką magnetyczną bez żadnych dodatkowych klamer, docisków itp.

Pozostając jeszcze w temacie baterii. Gdy zegarek poinformuje, że dobrze byłoby go podłączyć do ładowania, a symbol baterii zacznie świecić na żółto, nie oznacza to wcale, że od razu należy biec po ładowarkę. Komunikat o potrzebie ładowania otrzymałem o godzinie szóstej rano, a zegarek bez problemu działał do południa i w momencie podłączania do ładowania (około południa) było jeszcze 6% baterii. Zegarek przez cały czas działał, ale nie działały wszystkie jego funkcje - w myśl zasady: gdy zaczyna brakować prądu, wówczas po kolei odłączamy wszystkie najbardziej zbędne funkcje, pozostawiając tylko te najważniejsze. A więc, zegarek działał, pokazywał godzinę, zliczał kroki i aktywność, ale nie można już było rozpocząć rejestracji sesji treningowej, nie działało podświetlenie oraz pomiar tętna.

Polar Vantage M - pomarańczowe i zielone diody do pomiaru tętna oraz czujniki styku zegarka ze skórą, które służą jednocześnie jako punkty do podłączania ładowarki

Pełną listę możliwości Vantage w wersji M oraz jego porównanie z wersją V można zobaczyć na stronie Polara. Po angielsku sążnistą recenzję znajdziecie na stronie the5krunner. O nowym systemie dziewięciu diód do pomiaru tętna, czy czujnikach wykrywających kontakt ze skórą też można tam poczytać - nie będę zatem tutaj niepotrzebnie dublował tych danych. Z funkcji ważnych dla mnie wymienię tylko: 

Odnośnie wyglądu i projektu, to Polar Vantage M jest w porównaniu z zegarkami Suunto czy serią Fenix od Garmina, mniejszy, lżejszy i  - wg mnie - bardziej zgrabny. Poza tym jest sprzedawany w wersjach z dłuższym i krótszym paskiem, a dodatkowo paski można wymieniać.

Polar Vantage M z podłączonym kablem ładowania - producent zastosował wtyczkę magnetyczną, coś w stylu tej używanej w Macbookach Air

Z minusów, w anglojęzycznych recenzjach zegarka Polar Vantage M spotkałem się z uwagami, że ekran w słońcu jest słabo czytelny oraz, że podświetlenie nie jest dość jasne. Dla mnie zarówno jasność podświetlenia, jak i czytelność ekranu są w porządku. Fakt, że kolory nie są za bardzo jaskrawe, a raczej stonowane, takie trochę pastelowe. Być może dla kogoś takie przydymienie kolorów będzie utrudniało odczyt parametrów, dlatego przed ewentualnym zakupem radziłbym na wszelki wypadek zobaczyć zegarek "na żywo" i ocenić, czy taka jaskrawość wyświetlacza  i stonowana kolorystyka będą dla nas wystarczające.

Polar Vantage M i kabel do ładowania

Co mogę powiedzieć po kilku dniach używania Polara Vantage M? Podczas biegu mierzy, to co ma mierzyć i robi to dobrze. Nie wiem dlaczego, ale przy próbie pierwszego zapisu treningu siłowego (kolejne treningi siłowe i funkcjonalne były już zapisywane bez problemów), zegarek się zresetował i musiałem przywrócić go do ustawień fabrycznych. Później doczytałem, że być może było to spowodowane aktualizacją oprogramowania, którą zrobiłem już po pierwszym skonfigurowaniu urządzenia, ale to takie wróżenie z fusów. Zresetował się i tyle - każdemu może się zdarzyć - o ile nie będzie się to powtarzało. Poza tym, wydaje mi się, że zgodnie z modną ostatnio polityką wypuszczania na rynek urządzeń z nie do końca dopracowanym oprogramowaniem, jeszcze kilka takich chorób wieku dziecięcego Vantage M może zaliczyć po drodze do dopracowanego i stabilnego softu. O ile jest to tylko jakiś problem programowy, to jest szansa, że zostanie on w przyszłych wersjach oprogramowania naprawiony. 

Pewnie, że nie podoba mi się takie podejście producentów, ale co zrobić. Gry w dniu premiery dostają patche, nowe wersje oprogramowanie niektórych firm bardzo często są łatane w kilka dni lub godzin po wydaniu. Taki świat, takie życie. Za dużo i za szybko, ale na to wielkiego wpływu raczej nie mam. A może mam, ale o tym nie wiem? Nieważne.

Polar Vantage M - charakterystyczny krwistoczerwony przycisk Polara

Pomijając fakt, że mi, jako komuś, kto tak naprawdę nigdy nie nosił zegarka na co dzień, dość trudno było przez pierwsze kilka dni przyzwyczaić się do urządzenia przyczepionego do ręki, Polar Vantage M jest urządzeniem funkcjonalnym i w moim mniemaniu ładnym, nie rzucającym się w oczy, bez zbędnych udziwnień i wodotrysków. Nie ma co prawda pełnoprawnej nawigacji w oparciu o punkty, czy wgraną trasę, ale jakoś nigdy mi na tym nie zależało. W kolejnych aktualizacjach Polar zapowiedział jedynie dodanie funkcji powrotu do punktu startu. Nie znajdziemy tu opcji sterowania muzyką, czy też jej odtwarzania, ani tym bardziej odpowiednika Garmin Pay, lub innych egzotycznych funkcjonalności upakowanych w serii Fenix Garmina.

Polar Vantage M to zegarek typowo sportowy, a raczej multisportowy (bo jest tu oczywiście obsługa multisportu), dostarczający mnóstwo danych dotyczących aktywności, zarówno tej monitorowanej przez uruchomienie odpowiedniego profilu sportowego, jak i tej całodziennej, czyli chodzenia, wykonywania codziennych czynności, snu itp. Dodatkowo odnoszę wrażenie, że portal Polar Flow dostarcza znacznie więcej, niż Garmin Connect, informacji dotyczących różnych parametrów organizmu, prezentuje je w znacznie ciekawszej i bardziej przejrzystej formie graficznej oraz daje możliwości szerszej analizy gromadzonych danych.

Nie wiem, na ile prawidłowe i miarodajne są różne informacje typu: stan regeneracji, rezultat treningu, running index, jakość snu, informacja o tym, czy trenujemy za mało, czy może zbyt dużo, ale podoba mi się możliwość ich rejestrowania i analizowania za pośrednictwem Polar Flow. Myślę, że zawsze jest to jakiś punkt orientacyjny dla kogoś, kto trenuje samodzielnie i komu niejednokrotnie trudno jest stwierdzić, czy aby nie przesadza z treningami, lub czy za bardzo sobie nie odpuszcza. 

Oczywiście nie mam zamiaru trzymać się sztywno tego, co wyświetli zegarek, czy serwis Polar Flow. Chcę traktować to raczej jako dodatkową, a do tego ładnie zaprezentowaną, informację zwrotną o stanie mojego organizmu. Czy to wszystko się sprawdzi, okaże się z czasem. Na razie dostarczyłem zbyt mało danych do systemu, aby wyniki były choć trochę miarodajne. Tak sobie kombinuję, że może po pół roku coś mądrego uda się z tych wszystkich tabelek wyczytać.

Póki co jestem nowym użytkownikiem zegarka Polar Vantage M i nie ukrywam, że cieszę się z nowego nabytku, a jego używanie daje sporo frajdy, zwłaszcza że kilka funkcjonalności jest dla mnie zupełną nowością. Korzystanie natomiast z serwisu Polar Flow jest o wiele mniej przykrym doświadczeniem, niż używanie platformy Garmin Connect, do której jakoś przez cztery lata nie mogłem się przekonać, w przeciwieństwie do Forerunnera 310XT, którego polubiłem od początku użytkowania. Mam wielką nadzieję, że Polar Vantage M okaże się godnym następcą mojego Garmina i posłuży mi przynajmniej tak długo, jak solidny, pomarańczowo-szary Forerunner sprzed czterech lat.
 

Jura Krakowsko-Częstochowska - tutaj nas jeszcze nie było - aż do teraz. Korzystając z długiej pięknej jesieni postanowiliśmy wybrać się na weekendowy wyjazd do Bobolic.

Bobolice to niewielka wioska położona na Szlaku Orlich Gniazd. Główną atrakcją miejscowości - zarówno tej, jak i pobliskiego Mirowa - są zamki. W Bobolicach zobaczymy pięknie odrestaurowany zamek z połowy XIV wieku zbudowany przez Kazimierza Wielkiego dla obrony zachodniej granicy Królestwa Polskiego. W Mirowie natomiast podziwiać można malownicze ruiny kolejnego zamku systemu Orlich Gniazd. Zamek w Bobolicach zwiedzamy bez przewodnika. We wnętrzach zamkowych obejrzeć można kilka wystaw tematycznych, a z tarasu cieszyć oczy panoramą okolicy.

Kaźmierz po raz czwarty i tym razem ostatni. Nie, żeby coś było nie tak. Półmaraton w Kaźmierzu jak zwykle zorganizowany był na medal. Po prostu, byliśmy tu już cztery razy i stwierdziliśmy, że w tym roku nadszedł czas, aby pożegnać się z Hochland Półmaratonem.

Jako że w najbliższym czasie nie planujemy wybierać się w okolice Poznania, to w związku z tym, że w tym roku po raz ostatni startowaliśmy w Kaźmierzu, postanowiliśmy aby przyjechać dzień wcześniej i zwiedzić Kórnik oraz Rogalin.

W lipcu biegaliśmy w Lądku na Dolnośląskim Festiwalu Biegów Górskich, we wrześniu wybraliśmy się do Radkowa - też na Dolnym Śląsku, żeby trochę odświeżyć wspomnienia biegowe z Parku Narodowego Gór Stołowych, po którym biegaliśmy i w maju w ramach treningu i w lipcu na DFBG.

Garmin Ultra Race - to nazwa cyklu biegów odbywających się w Radkowie. Można pobiec półmaraton, można 53km, można 81, a jak kto ma dużo fantazji, to może sobie zafundować Triminatora, czyli pobiec wszystkie trzy biegi dzień po dniu, a jego imię (i nazwisko też) zostanie wyryte na tabliczce wmurowanej w wielgachny głaz specjalnie w tym celu przez organizatorów nad zalew przywleczony. Nie powiem, ciekawe i kuszące wyzwanie. Kto wie, może kiedyś...

Trochę się w tych Teremiskach zasiedzieliśmy, a tymczasem sierpień się kończy, ranki i wieczory coraz chłodniejsze. Cóż robić, czas nam do domu wracać. 

No i zrobiła się jesień. Jeszcze wczoraj radośnie świeciło słonko, dzisiaj niebo zasnute chmurami, a na termometrze nie ma nawet dwudziestu stopni. Dobrze, że przynajmniej wypadało się w nocy, a teraz jest szaro, chłodno, ale stabilnie.

Czas płynie nieubłaganie do przodu. Wczoraj pływaliśmy po Narewce, a dzisiaj ponownie wsiedliśmy na rowery, żeby objechać kolejny kawałek Puszczy. Meteo straszyło co prawda popołudniowymi burzami, szczęśliwie jednak obyło się bez takich atrakcji.

Dzisiaj postanowiliśmy rozstać się z rowerem, buty biegowe także zostawiliśmy w spokoju. Dzisiaj postanowiliśmy popływać kajakiem! Tak dla odmiany, żeby inne, niż nogi, partie mięśni także miały okazję trochę popracować. Pojechaliśmy do Narewki (nazwa miejscowości taka sama, jak nazwa rzeki), gdzie bez problemu wypożyczyliśmy kajak i wyruszyliśmy na swój 22 kilometrowy spływ Narewką i Narwią.

Kolejny dzień naszego pobytu w Puszczy rozpoczęliśmy od porannej przebieżki. Takie małe 10 kilometrów plus kilka dłuższych interwałów na przebudzenie. Piękny poranek, rześkie powietrze, temperatura idealna, aż szkoda spać! Po bieganiu przesiedliśmy się na rowery i ruszyliśmy na objazd Białowieży i okolic.

No i dojechaliśmy do końca Polski niemalże. Hajnówka - Teremiski - Białowieża - dalej tylko za okazaniem paszportu, a i wiza jakaś pewnie by się przydała. Na ostatnie dni wakacji zadekowaliśmy się w tym roku w puszczy i nie jest to tylko takie zwykłe stwierdzenie, bo naprawdę jesteśmy w środku lasu.

Dziś parę słów o tym, jak zostać eko-wojownikiem w swojej okolicy, a przy okazji zadbać o zdrowie i dobrą formę.

Pierwszy raz w Lądku Zdroju, pierwszy raz na Dolnośląskim Festiwalu Biegów Górskich, a tu akurat wypadła lipcowa pora deszczowa. Nasze wspaniałe plany pieszej wycieczki na Śnieżnik diabli wzięli.

Dziś chciałabym Was zaprosić do przeczytania wpisu na temat kilku kosmetyków, których używam ostatnimi czasy. W tym zestawieniu znajdziecie tylko i wyłącznie kosmetyki pielęgnacyjne, bo jeśli chodzi o te do makijażu, to od lat nic się nie zmienia. 

Znalazłam swój ideał, czyli kosmetyki mineralne angielskiej firmy Lily Lolo i jestem im wierna. Obecnie stosuję krem BB, korektor mineralny, rozświetlacz, róż oraz błyszczyk. Ich niewątpliwą zaletą jest dobry skład oraz wydajność. W szczególności rozświetlacz i róż wystarczają na bardzo długo, w moim przypadku jednorazowy zakup wystarcza na dwa lata, chociaż może to być spowodowane tym, że jeśli chodzi o makijaż jestem zdeklarowaną minimalistką.

Serdecznie zapraszam Was do lektury subiektywnego kwartalnika książkowego, który to cykl postanowiłam reaktywować po bardzo długiej przerwie. Może znajdziecie w nim coś dla siebie i czas letniej kanikuły wykorzystacie również na czytanie.

22 czerwca 2018 roku po raz trzeci zameldowaliśmy się w Boguszowie. Po startach Leona w Sudeckiej Setce na dystansie 72 i 100 km, przyszedł czas na mój debiut w maratonie. 

Od mojego ostatniego wpisu z tej serii minęło już pół roku, najwyższy czas na kolejny przegląd rzeczy, które lubię, używam i polecam. Tak więc nie przedłużając, zapraszam Was do lektury.

Nasz ostatni dzień w Mniszkowie. Jutro wracamy do domu, a od poniedziałku powrót do codzienności. Póki co jeszcze odpoczywamy. Teraz akurat pasywnie. Po rowerze, wędrówce i dzisiaj ponownie małej wycieczce rowerowej nadeszła pora na leżenie bykiem. Matylda popija miejscowe piwo, ja mam herbatkę, za oknami przyświeca słonko i ta cisza dokoła. Nie słychać niczego poza śpiewem ptaków i szumem wiatru, aż w uszach dźwięczy. Może jeszcze przed wieczorem wybierzemy się na pobliską łąkę na jakieś zdjęcia zachodu słońca, o ile oczywiście pogoda dopisze.

Ha! Wbrew prognozom nie było burzy - przynajmniej do popołudnia, co będzie dalej jeszcze nie wiem, bo to nie powieść, tylko coś w rodzaju relacji na gorąco.

No wreszcie! Rok po pierwszej nieudanej (plany pokrzyżowała pogoda) próbie wyjazdu do Miedzianki, udało nam się tu trafić i jesteśmy i cieszymy się z tego, że w miejscu, gdzie śpimy jest cicho i spokojnie, niby w rodzinnym grobowcu. Tym razem jest ciepło i nie pada śnieg. Znaczy się można trochę pojeździć na rowerze i trochę pomaszerować po okolicznych górkach.